نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
2 دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
3 کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The purpose of the present study was to investigate the factors mitigating the Afghan security crisis and the strengthening of Iran's relations with Afghanistan. The research was conducted using inferential analysis in the framework of descriptive and analytical method. The results show that in Afghanistan, a complex and multilayered combination of economic factors, socio-religious structures, and political and legitimacy factors has triggered a security crisis. Iran can adopt an economic and cultural approach to relations with the countries of the region to strategically align with Afghanistan and maintain its security environment while avoiding disagreements, cultural differences and economic needs of the two sides. In fact, at this point in time, Iran needs a great deal of forethought, rational planning and diplomatic skill to achieve the degree it deserves, and its exceptional advantages in the region. Iran must first seek to regionalize existing security measures. Paying attention to isolated national security on the one hand and the imposition of international security measures on the other hand does not guarantee Iran's national security and sometimes even threatens it.
کلیدواژه‌ها [English]
1. آقاجری، محمدجواد؛ کریمی، مرتضی (1394). نقش بازیگران منطقه‌‌ای در فرایند دولت‌سازی در دوران طالبان و پسا طالبان.پژوهش‌های سیاسی بینالمللی، 10(86): 104-57.
2. پاشاپور، حجت‌الله؛ اخباری، محمد (1391). بررسی ابعاد و پیامدهای ژئوپلیتیکی حضور ناتو در افغانستان.علوم سیاسی،11(18): 91-74.
3. تریف، تری؛ کرافت، استیوارت؛ جیمز، لوسی؛ مورگان، پاتریک (1383). مطالعات امنیتی نوین. ترجمه علیرضا طیب، وحید بزرگی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
4. جوادی ارجمند، محمدجعفر؛ قهرودی، مائده؛ اخباری، محسن (1394). سیر تحول سیاست خارجی آمریکا نسبت به افغانستان براساس نظریه ژئوپلیتیک.علوم سیاسی، 11(32):52-33.
5. حاجی خادمی، مازیار (1395). تبارشناسی جریان‌‌های تکفیری: بررسی موردی جنبش طالبان در افغانستان.مطالعات بیداری اسلامی،5 (9): 9-44.
6. حیدری، محمدعلی؛ رهنورد، حمید (1390). افغانستان، نیروهای بیگانه و چالش دولت- ملت‌سازی.ره‌نامه سیاستگذاری، 2(4): 81-57.
7. خبرگزاری میزان (1397). صادرات به افغانستان از مرز 2،5 میلیارد گذشته است. قابل دسترس در:
8. سبحانی، مهدی (1388). راهبرد جدید آمریکا در افغانستان.سیاست خارجی، 23(3): 750-722.
9. سجادپور، محمدکاظم؛ جهانبخش، محمدتقی (1396). بررسی پیوند میان کد و ژنوم در سیاست خارجی روسیه و افغانستان.آسیای مرکزی و قفقاز، 99: 49-27.
10. سردارنیا، خلیل‌الله؛ حسینی، سیدمهدی (1393). چالش‌‌های اجتماعی دولت‌سازی مدرن در افغانستان.سیاست جهانی، 3(3): 63-37.
11. شفیعی، نوذر (1396). تبیین عوامل موثر بر اتخاذ استراتژی دولت ترامپ نسبت به افغانستان.پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 1(24): 132-109.
12. عبدالله خانی، علی (1392). نظریه‌های امنیت. تهران: ابرار معاصر.
13. فلاح‌نژاد، علی؛ امیری، علی (1394). روابط ایران و افغانستان؛ همگرایی یا واگرایی.مطالعات سیاسی، 8(29): 150-125.
14. کرین قریشی، سید حسن؛ مولایی، ناصر؛ بیژن، عارف (1396). نقش جمهوری اسلامی ایران در روند دولت – ملت‌سازی افغانستان و تاثیر آن بر امنیت ملی ایران.علوم سیاسی، 13(40): 95-71.
15. مارسدن، پیتر (1379). طالبان: جنگ، مذهب و نظام جدید در افغانستان. ترجمه کاظم فیروزمند. تهران: نشر مرکز.
16. نوریان، سید محمدعلی (1394). ریشه‌‌ها و پیامدهای همسایگی با دولت‌های ورشکسته: افغانستان و شکست دولت-ملت‌سازی و صلح.علوم سیاسی، 11(31): 136-115.
17. نیاکوئی، سیدامیر (1392). بررسی بحران‌های عراق و سوریه در پرتو نظریه‌های امنیتی.سیاست جهانی، 2(1): 116-95.
18. نیاکوئی، سیدامیر؛ اعجازی، احسان (1395). واکاوی بحران امنیتی در یمن: علل و زمینه‌ها.تحقیقات سیاسی و بینالمللی،8(28): 39-62.
19. هادیان، حمید (1388). ضعف ساختاری دولت ـ ملت‌سازی در افغانستان: جغرافیا و قومیت. راهبرد،18(51):152-133.
33. Press tv (14 October 2011). China to import Iran gas via Pakistan. October 14. Available in: http://www. presstv.com/detail/204596.html.
)