1. ازغندی علیرضا (1379). تاریخ تحولات سیاسی- اجتماعی ایران 57-1320. جلدهای اول و دوم، تهران: سمت.
2. ازغندی، علیرضا (1385). درآمدی بر جامعهشناسی سیاسی ایران. تهران: قومس.
3. الهی‌منش، محمدحسن (1384). تأثیر فرهنگ سیاسی نخبگان بر هویت ملی جمهوری اسلامی ایران طی مقطع 1380-1357. پایان‌نامه دکتری، رشته علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات.
4. بدیع، برتران (1379). توسعه سیاسی. ترجمه احمد نقیب‌زاده، تهران: قومس.
5. براون، ادوارد (1378). یک سال در میان ایرانیان. ترجمه مانی صالحی علامه، چاپ چهارم، تهران: اختران.
6. بشیریه، حسین (1370). توسعه و فرهنگ. مجله نامه فرهنگ، 5 و 6، 27-6.
7. پولاک، ادوارد یاکوب (1361). سفرنامه پولاک (ایران و ایرانیان). ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران: خوارزمی.
8. حاتمی، عباس (1386). نظریه‌های دولت مدرن در ایران. در دولت مدرن در ایران، به اهتمام رسول افضلی، قم: دانشگاه مفید.
9. حاجی یوسفی، امیرمحمد (1377). استقلال نسبی دولت یا جامعه مدنی در جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مطالعات راهبردی، 1(2)، 94-69.
10. حاجی یوسفی، امیرمحمد (1387). دولت، نفت و توسعه اقتصادی در ایران. تهران : مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
11. رحمانیان، داریوش (1380). تاریخ علت‌شناسی انحطاط و عقب‌ماندگی ایرانیان و مسلمین. تبریز: انتشارات دانشگاه تبریز.
12. رحمانیان، داریوش، و هژبریان، حسین (1391). استبداد و انحطاط ایران از نگاه سفرنامه‌نویسان خارجی. فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام سال چهارم، 13، 111-91.
13. رزاقی، سهراب (1376). مؤلفه‌های فرهنگ سیاسی ما. کتاب ماه نقد و طنز، 2(3و 4).
14. رهبانی، مرتضی (1379). فرهنگ شرق و غرب. تهران: نشر نی.
15. سریع‌القلم، محمود (1376). عقل و توسعه‌یافتگی. تهران: انتشارات علمی- فرهنگی.
16. سیف، احمد (1380). استبداد، مسأله مالکیت و انباشت سرمایه در ایران. تهران: انتشارات رسانش.
17. سیونگ، یودال (1381). فرهنگ سیاسی و توسعه سیاسی؛ مطالعه تطبیقی ایران و کره. تهران: خانه سبز.
18. شهابی، هوشنگ، و لینز، خوان (1380). نظام‌های سلطانی. ترجمه منوچهر صبوری، تهران: شیرازه.
19. طبیبیان، محمد (1371). رانت اقتصادی به عنوان یک مانع اقتصادی. برنامه و توسعه، 2(4)، 40-1.
20. عالم، عبدالرحمن (1374). فهم فرهنگ سیاسی. مجله سیاست خارجی، 9، 1537-1513.
21. عیوضی، محمدرحیم (1378). رشد مبانی فکری و تحول فرهنگ سیاسی در انقلاب اسلامی. تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی.
22. قاضی مرادی، حسن (1389). استبداد در ایران. تهران: کتاب آمه.
23. قوام، عبدالعلی (1373). سیاست‌های مقایسه‌ای. تهران: سمت.
24. قیصری، نورالله، و شکوری، ابوالفضل (1381). فرهنگ سیاسی پژوهش در ساختار و تحولات نظری یک مفهوم. نامه مفید، 8(32)، 54-29.
25. لوچیانی، جیاکومو (1380). رانت نفتی و بحران مالی دولت و دموکراسی در خاورمیانه. در دموکراسی و جامعه مدنی خاورمیانه، ترجمه محمدتقی دلفروز، تهران: انتشارات روزنامه اسلام.
26. موریه، جیمز (1386). سفرنامه موریه. ترجمه ابوالقاسم سری، جلد اول، تهران: انتشارات توس.
27. نقیب‌زاده، احمد (1380). درآمدی بر جامعهشناسی سیاسی. تهران: سمت.
28. ویسهوفر، ژوزف (1389). ایرانیان، یونانیان و رومیان. ترجمه جمشید ارجمند، تهران: فروزان.
29. همایون کاتوزیان، محمدعلی (1384). اقتصاد سیاسی ایران، از مشروطیت تا پایان سلسله پهلوی. ترجمه محمدرضا نفیسی و کامبیز عزیزی، چاپ یازدهم، تهران: مرکز.
30. Beblawi, H. (1987). The Rentier State in the Arab World. In HazamBeblawi and GiacomoLuciani, eds., The Arab State, New Yok: Groom Helm.
31. Easton, D. (1965). A systems analysis of political life. New York: Wiley.
32. Mishler, W., & Rose, R. (2001). What are the origins of political trust? Testing institutional and cultural theories in post-communist societies. Comparative Political Studies, 34(1), 30-62.
33. Peri, K. B. (2006). Building trust in government in the twenty-first century: Review of Literature and emerging issues. November 2006, pp.3-4, Available at unpan1.un.org/intradoc/groups/public/documents/un/unpan025062.pdf
34. Putnam, R. D., Leonardi, R., & Nanetti, R. (1993). Making democracy work. Princeton, NJ: Princeton University Press.
35. Pyelucian, W. (1962). Political personality and Nation Building. New Haven: yale University Press.
36. Williams, J. (1965). Systematic influences on political trust: the importance of perceived institutional performance. Political Methodology, 11(1-2), 125-142.
)